روش‌های شارژ سریع یک گوشی
شارژ سریع از طریق دو روش انجام می‌شود:
افزایش ولتاژ: به‌جای ولتاژ استاندارد ۵ ولت استفاده شده در شارژرهای معمولی، فناوری‌های شارژ سریع مثل Qualcomm Quick Charge و USB-PD می‌توانند تا ۲۰ ولت را ارائه کنند. ولتاژ بالاتر به‌معنای ورود بیشتر انرژی به باتری است و در نتیجه زمان شارژ را کاهش می‌دهد.
کنار گذاشتن مراحل شارژ: شارژ سنتی شامل فرآیند چند مرحله‌ای است و هرکدام از آن‌ها حداکثر ایمنی و سلامت باتری را تضمین می‌کنند. شارژ سریع ممکن است برخی از این مراحل را نادیده بگیرد و به‌جای آن روی شارژ سریع‌تر تمرکز کند که این روش احتمال آسیب دیدن باتری را افزایش می‌دهد.
معایب و مزایا
بی‌شک تکنولوژی فست شارژ مزیت‌های انکارناپذیری دارد. صرفه‌جویی در زمان، مهم‌ترین مزیت آن است. ممکن است شارژ معمولی ساعت‌ها طول بکشد، در حالی که شارژ سریع می‌تواند گوشی شما را در کمتر از ۳۰ دقیقه آماده به‌کار کند. توانایی شارژ سریع باتری گزینه جذابی برای افرادی است که فرصت کمی در روز برای شارژ کردن گوشی خود دارند. این به افراد اجازه می‌دهد با شتاب بیشتری به کارهایشان برسند.
چگونه به‌درستی از فست شارژ استفاده کنیم؟
با این که احتمال مواجه شدن با مشکلاتی هنگام استفاده از این فناوری وجود دارد، اما راه‌هایی برای کاهش اثرات مخرب آن هم هست:
- از شارژرهای اورجینال سازنده گوشی یا برندهای معتبر استفاده کنید تا ایمنی و ارتباط صحیح با باتری گوشی شما تضمین شود.
- همیشه هم از شارژ سریع استفاده نکنید. تا حد ممکن، هر وقت عجله‌ای برای شارژ گوشی خود ندارید، می‌توانید از شارژ معمولی استفاده کنید.
- هم دمای خیلی گرم و هم خیلی سرد می‌تواند روی سلامت باتری گوشی شما اثرات منفی بگذارد. در چنین شرایطی با فناوری شارژ سریع گوشی‌تان را شارژ نکنید.
- بسیاری از گوشی‌ها قابلیت‌هایی را برای صرفه‌جویی در عملکرد باتری ارائه می‌کنند که می‌تواند سرعت شارژ را کاهش داده و به سلامت بلندمدت‌تر باتری کمک کند.
- همیشه تا ۱۰۰ درصد شارژ نکنید. باتری‌های لیتیوم یونی معمولا در انتهای سایل شارژ خود تنش بیشتری را تجربه می‌کنند. بنابراین شارژ کردن حداکثر ۸۰ تا ۹۰ درصدی می‌تواند عمر باتری را بهبود ببخشد.